دعای رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان - تولیدات ویژه - نمایش محتوا
دعای رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان
ماه رمضان در هر سال، قطعهای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد میکند و به ما فرصت میدهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم. به برکت ماه رمضان، براى مسلمان فرصتى پیش مىآید كه باید از آن در جهت تقویت حیات معنوی و نشاط مادّىِ خود استفاده كند. یكى از درسهاى بزرگ ماه رمضان كه در خلال دعا و روزه و تلاوت قرآن در این ماه باید آن را فرا بگیریم و استفاده كنیم، این است كه با چشیدن گرسنگى و تشنگى، به فكر گرسنگان و محرومان و فقرا بیفتیم. بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است كه انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند. به مردم عرض مىكنم: به هم رحم كنید تا خداى متعال به شما رحم كند. خود را بنده خدا بدانیم ؛ در مقابل بقیه بندگان خدا، خود را موظّف به همراهى، احسان، نیكى و رعایت انصاف بدانیم؛ آنگاه باران رحمت و فضل خدا بر سر ما خواهد بارید؛ ما را شستشو خواهد داد و بركات خود را بر ما نازل خواهد كرد. عواملى وجود دارد كه روح ما را پاك و طاهر مىكند. آن عوامل چیست؟ یكى روزه است؛ یكى تلاوت قرآن است و یكى دعا و تضرّع است. روزه، نعمت بزرگى است. شكم خالى است و مبارزه با نفس، تا حدودى در اثناى روز، از جهات مختلف وجود دارد: هرچه را دوست دارید، نمىخورید و نمىآشامید و بسیارى از مشتهیات نفسانى را براى خودتان به مدت چند ساعت ممنوع مىكنید. این، یك مبارزه با نفس است؛ مبارزه با هواست، و مبارزه با هوا، در رأس تمام كارهاى نیك و خودسازیها قرار دارد. مسئلهی اساسی در باب ماه رمضان، این است كه بشر ـ كه در میان انواع عوامل و موجبات غفلت از خدا و از راه او محاصره شده و انگیزههای گوناگون، او را بهسمت پایین و تنزل و سقوط میكشاند ـ فرصتی پیدا كند كه در آن بتواند روح را ـ كه روح انسان و باطن بشر، به عروج و اعتلا تمایل دارد ـ به سمت عروج و اعتلا سوق دهد و به خدا تقرب جوید و به اخلاق الهی، تخلقپیداكند.ماهرمضان،چنینفرصتی است.همین نفس روزهی ماه رمضان است كه یك زمینهی روحانیت و نورانیت، برای روزهدار میباشد و او را برای كسب فیوضات الهی، آماده میكند. ماه رمضان، بهار قرآن است ـ یك دورهی بازسازی و بازیابی و نجات خود از پوسیدگیها و فسادها و امثال اینها خواهد بود; دورهی خیلی مغتنمی است.